Effe ter Zaeke (1): Het Kibbelkabinet

Door onze correspondent Lou D’Outreville D’Aigredou. Geschreven op 23 april 2017. Gepubliceerd zodra we daar goesting in hadden.

EFFE TER ZAEKE – Na het misbrood heeft de belastingbetaler tijdens het Paasreces recht op spelen. De Antwerpenaar keek de afgelopen twee weken met enige verstomming, en veel vermaak, naar het schouw- en steekspel dat zich tussen de twee regeringspartijen CD&V en N-VA ontvouwde. De media deelden deze hapklare nieuwsbrokjes meteen via de vertrouwde kanalen. Onze maatschappelijke rol gebiedt ons echter om af en toe een diepgaandere analyse aan te reiken. We vroegen des- en gemakshalve enkele vooraanstaande politici en politicologen hoe zij terugblikken op het gekissebis dat het regeringswerk de afgelopen weken overschaduwde.

Partijvoorzitters Bart De Wever (links) en Wouter Beke (rechts) schudden elkaar de hand na een zoveelste relletje in de regering Michel.

“Welk regeringswerk?”, antwoordt ons de indiaanse politicoloog Carl De Vos. “Onderdruk van de aandacht die is gegaan naar de verkiezingen in het buitenland [buitenparking, nvdr], vermoed ik dat CD&V en N-VA aangevuurd werden tot profilering voor het rechtse kiesvee, zoals dat tegenwoordig heet.” De enige die momenteel werk op de regeringsplank heeft, is inderdaad de eerste minister. Charles Michel (MR) trok de afgelopen weken ettelijke dossiers, die in de handen van zijn ministers al te hete appels bleken, naar zich toe. “De rest van de regering verveelt zich kapot,” concludeert ook de Leuvense politicoloog Bart Maddens (N-VA). Zowel aan deze als gene zijde van de Stroom werd er wat verveeld gescholden op wat ondertussen allitererend bekend staat als het ‘kibbelkabinet’.

Tegelijkertijd beloonde de Vlaming monsieur Michel in de opiniepeilingen voor zijn sobere presidentiële aanpak, bejubeld tot in Parijs. “De eerste minister heeft nu het initiatief,” beaamt VLD-frontvrouw Gwendolyn Rutten. “Samen met de MR vormen wij de superieure fractie van het land. Net zoals de ondernemers in dit superieure land, hebben wij geen tijd voor het afleggen van holle verklaringen. Nu moeten de handen uit de mouwen worden gestoken,” verklaarde ze nog op onbetwistbaar superieure wijze. In het plenaire debat gesticuleerde haar fractieleider Patrick Dewael inderdaad hevig à l’italienne toen hij naar aanleiding van de kwestie van de vermogensbelasting in de clinch ging met CD&V. Het is sinds de ophef over de vergoedingen in de intercommunales geleden dat er nog zoveel animo in het halfrond opgetekend werd, becommentarieerde een zichtbaar aangedane Ivan De Vadder enkele dagen geleden op Villa Politica.

Deze foto uit Ivan De Vadders studententijd heeft geen reet met het opiniestuk te maken, maar we vonden hem te leuk om er niet tussen te plakken.

It’s the inhoud, you stupid.

Bij monde van Wouter Beke trekt CD&V op haar beurt de staatsmanschapskaart: “Waar het voor ons in de tweede helft van de legislatuur op moet neerkomen, is de inhoud.” We vingen exact dezelfde woorden op bij zijn evenknie van de N-VA. Momenteel zullen provocerende uitspraken, zoals die van kersvers N-VA minister Zuhal Demir aan het adres van de “moslimpartij” CD&V of, omgekeerd, van CD&V-kamerlid Erik Van Rompuy over de “N-VA regering” onder stoelen of banken worden gestoken. Na de eerste valse start in de lange aanloop naar de verkiezingen, valt het echter ten zeerste te betwijfelen of de twee op het matje geroepen partijen elkaar tot in 2018 het licht in de ogen zullen gunnen.

De flamboyante stijl van Zuhal Demir zorgt alvast voor “sfeer en diepgang” binnen de regering, aldus onze vertrouwelijke informanten.

De man of vrouw in de Dorpsstraat heeft er evenmin vertrouwen in. Uit betrouwbare bron noteerden we hoe de doorsnee Vlaming zich opwond over het Wetstraatees tafereel: “Als wij iets onterechts van onzen [sic] baas moeten horen, beiten [sic] wij op onze verzuurde lip. Die klueters [sic] in de politiek moeten ophouden zich beter aan te wenden [sic] dan ons [sic]. Op kosten van zuur verdiend belastingsgeld!” In dertig minuten oogstte de voxpop maar liefst 126 likes en opmerkelijk weinig ambras op de Facebookpagina van deredactie.be.

De gewone Vlaming reageert – naar goede gewoonte – met ergernis, cynisme en bedenkelijke spelling.

Ook de nieuwe officiële opiniepeiling van de VRT bevestigt deze vertrouwensbreuk tussen burger en politiek, zij het met een beperktere (schrijf-)foutenmarge. Ondanks alle getrooste moeite om de overgelopen anti-alles rechtervleugel te paaien, verliest N-VA gestaag aan moederpartij Vlaams Belang. Door de tegenovergestelde deur lopen de rangen ook langzaam leeg naar, jawel, CD&V en zelfs Groen. Bart De Wever heeft flink gevloekt over de moeilijke spreidstand van zijn partij, fluisterden ingewijden ons toe bij afloop van de stadsmarathon. Voorlopig is de Demir-Homans-Francken plaat van de speler gehaald. Het blijft natuurlijk maar de vraag hoe lang deze radiostilte zal duren. Het dossier van de geluidsnormen komt namelijk binnenkort terug op de agenda van de federale regering.

Lou D’Outreville D’Aigredou is een Antwerpenaar in hart, maar niet in nieren. Met zijn nietsontziende pen wil hij ten dienste staan van zijn medemens zonder te moeten storten aan een NGO. Momenteel werkt hij aan een moderne vertaling van Racines Phèdre voor het Echt Antwaarps Theater. In zijn vrije uren verzamelt hij koala’s.

Mijn leven is leeg en waardeloos zonder regelmatige updates van Het beleg van Antwerpen. Zet mij op die lijst, godverdomme!
We respecteren uw privacy bla bla...

Aanbevolen artikelen

1 reactie

Een reactie achterlaten