Baldarch
De auteur van het artikel ‘Schuldgevoel vreet aan Maggie De Block, maar ze merkt er gelukkig niet veel van’ heeft besloten het artikel weer offline te halen, met het volgende woordje uitleg.
Beste vrienden, zoals velen onder jullie ondertussen weten schrijf ik al even satirestukken voor ‘Het beleg van Antwerpen’. Dit is voor mij niet alleen een exploratief expressiemiddel, maar ook een broodnodige uitlaatklep. Gisteren heb ik een kort stuk geschreven en gepubliceerd over federaal minister van Volksgezondheid Maggie De Block, die mij en ongetwijfeld velen onder u, voor de zoveelste maal het bloed heeft laten koken door onontbeerlijke financiering van dagtherapie voor minderjarigen te halveren. Ik was en ben ziedend. Desalniettemin heb ik mij er op laten wijzen dat mijn respons, doelend op persoonlijke en fysieke ridiculisering van de minister, niet de juiste tegenaanval is. En dat klopt. Na een nachtje slapen heb ik besloten het artikel offline te halen – een stap die ik tot op heden nog niet gezet heb. Het doel van politieke satire ligt in de hekeling van machtsfiguren, die hun positie niet naar behoren uitoefenen en kritisch in de kijker worden gezet. Dit is een kritiek gebaseerd op beleid en persoonlijkheid, en dient zich bijgevolg af te spelen in de ideeënsfeer, het intellectuele strijdperk. Mijn ad hominem reactie op de minister was niet alleen gemakkelijk, maar volledig irrelevant en haaks staand op de principes van waaruit wij haar aanval op de zorgsector juist moeten durven verdedigen. Een mens laat je in haar/zijn waardigheid, ongeacht lichamelijk voorkomen. Ik durf zeggen dat ik mijn ‘kunst’ heel serieus neem, en dit is niet het pad waarmee ik er op uit wil.
Merci.
