Antwerpse snackbar introduceert eerste ‘genderneutrale’ frietjes

STAD – Het ziet ernaar uit dat het debat rond gender en taalgebruik dat sedert weken bij onze noorderburen woedt stilaan naar Vlaanderen komt overwaaien. Zo klagen activisten al langer over de inherent verouderde, discriminerende en kortzichtige genderclassificaties die ons dagdagelijks taalgebruik aan individuen met een niet-traditionele, non-binaire genderidentiteit oplegt. Uitgerekend de horecasector lijkt daar wat aan te willen doen, nu een speciaalzaak uit Hoboken met een opmerkelijk initiatief op de proppen komt. Vanaf 1 september mag de klant er zich aan “gloednieuwe, genderneutrale frietjes van onverminderde kwaliteit” verwachten, staat op de website te lezen.

Onze reporter sprak met uitbaters Ronny en Chantal Uyttenbroeck van ouderwets volksfrituur ‘De Vettige Vinger’, dat buurtbewoners al sinds 1974 van smakelijke, goudgele frietjes en hartige hapjes voorziet. “Wij zijn inderdaad altijd een typisch Vlaams etablissement gebleven en hebben ons nooit laten meeslepen door modegrillen en dure snufjes binnen het milieu,” vertelt het bescheiden koppel. “Zo hebben we vastgehouden aan een basisassortiment van betrouwbare snacks en welbekende sausjes. Ketchup, mayonaise, tartaar en verder geen gezever.”

Toch liet de hele kwestie rond genderdiscriminatie Ronny en Chantal niet onberoerd en ondertussen willen de zaakvoerders een oprecht pluralistisch gebaar stellen. “Als frietenbakker sta je niet altijd stil bij de vaak verstikkende heteronormativiteit en het impliciet binaire genderdenken dat onze samenleving op zo veel invasieve manieren stuurt,” legt Ronny uit terwijl hij nog snel een smakelijke kaaskroket in de friteuse kiepert. “Je wil de mensen gewoon blij maken met lekkere frietjes en als het kan een aardig centje verdienen voor je oude dag. Dan lijken de frustraties van de LGBTQIA+ gemeenschap soms toch ver weg.”

Naar eigen zeggen kwamen de twee louter per toeval tot inzicht. “We waren gewoon een bestelling aan het afronden, toen er per ongeluk een friet naast de ketel viel,” herinnert Chantal zich haarscherp. “En ik zei nog tegen Ronny ‘raap jij hem… euh… haar… even op?’ Ja, toen stonden we daar alle twee toch even met de handen in het haar. Wat zeg je tegen een friet? Het is een voedingsproduct afgeleid van de aardappel. Is het dan automatisch onzijdig? Of gebruik je dan best de neutrale meervoudsvorm hen om linguïstische objectificatie te vermijden? Joost mag het weten. Of Josée, natuurlijk. Tja, als je al met levenloze zetmeelderivaten inzit, wat moet dat dan niet voor denkende, voelende mens betekenen?”

Naast de nieuwe frietjes willen Ronny en Chantal ook een paar frituursnacks een gepaste make-over geven. Zo zullen ze hun geliefde kipsaté omdopen tot het neutrale “pluimveespies” en ook duidelijk fallische lekkernijen als de berenpoot en curryworst zullen voortaan als meer onschuldige “gehaktklomp” en “slachtafvalkoker” door het leven moeten. Toch stelt Ronny zijn trouwe cliënteel bij voorbaat gerust: “Aan de knapperigheid van onze frietjes verandert niets. Wij kennen onze klanten en weten dat de Vlaming zijn frieten precies hetzelfde wil als zijn eigen buurt. Warm en kleurrijk, maar zeker niet te bruin.”