GRENSPARKING – Het lijken bange dagen voor wie plots van zogenaamd ‘grensoverschrijdend gedrag’ beschuldigd wordt. Niet alleen in de internationale show business, maar ook bij ons worden meer en meer schuldigen aangewezen. Daar kan douanier Bob Langenbeckx (54) uit Melle inmiddels van meespreken. De federale politieagent wordt ervan beticht “op regelmatige basis” en “tijdens de werkuren” systematisch de grens op te zoeken en deze mogelijk zelfs voorbij te steken. De man reageert verbouwereerd en doet zijn verhaal.
“Ik begrijp de hele heisa niet. Nee, ik ga deze aantijgingen niet algeheel ontkennen, maar ik vind het ronduit hypocriet. Ik ben gestationeerd juist buiten Moeskroen en zie het elke dag gebeuren. Je moest eens weten hoeveel mensen hier elke dag letterlijk de grens overschrijden. En dan vaak nog voor hun plezier. In hun vrije tijd. Daar kraait natuurlijk geen haan naar. Bon, in mijn sector hoort het er gewoon bij. Om eerlijk te zijn kan ik mijn job amper uitvoeren zonder af en toe iets te dicht tegen die grens te komen. Sorry hoor.”
“Sinds het Schengenakkoord zijn de grenzen ook zo vaag geworden,” doet Bob verder zijn beklag. “Vroeger wist je waar je stond en werd je op tijd tegengehouden. Dat was misschien ouderwets, maar wel duidelijk. Nu is het allemaal zo makkelijk geworden dat je vaak niet beseft hoe ver je gaat tot je plots in Duitsland of Luxemburg staat. Dan heb je duidelijk een grens overschreden zonder het zelfs te beseffen.”
De douane was altijd een inspirerend beroep.
Ik houd erg van de naïeve stijl van Le Douanier (Henri Rousseau).
Een postimpressionist. Hoewel hij niet bij de post werkte.