Baldarch BINNENPARKING – Het leven zonder papieren is geen lachertje. Steeds worden asielzoekers geconfronteerd met een vicieuze cirkel van ontbering, vijandigheid en bureaucratische rompslomp. Tot overmaat van ramp klagen meer en meer vreemdelingen zonder papieren dat ze voortdurend lastig gevallen worden door “overijverige artsen” en “bemoeizuchtig medisch personeel”. Daar wil federaal minister van Maatschappelijke Integratie Denis Ducarme (MR) een stokje voor steken.
“Het is schrijnend hoe deze uiterst kwetsbare mensen, zonder enige uitweg of ondersteuning, dan nog eens amper met rust gelaten worden door hopeloze do-gooders als Dokters van de Wereld en ander gespecialiseerd gespuis,” zucht de moedeloze minister. “Als je tegen alle verwachtingen in op papieren en onderdak zit te wachten, is één of andere perfect gekwalificeerde idealist met een tongspatel in je keel of een vinger in je reet wel het laatste waar je nood aan hebt. Laat die mensen toch met rust, jongens!”
Artsen die sans-papiers op eigen houtje agressief en ongevraagd blijven helpen mogen een fikse boete verwachten, garandeert Ducarme. “Als je al mensen gaat lastigvallen met broodnodige medische assistentie, doe dat dan bij wie er tenminste het geld voor heeft.”
Als je hulp nodig hebt is het er niet, als je het niet nodig hebt is het er wel. Of in het verlengde hiervan: als je het nodig hebt wordt het verboden, als je het niet nodig hebt wordt het verplicht.
Machtsspelletjes spelen op het vlak van afhankelijkheid. Sleutelwoord is chantage.
Hoe afhankelijker, hoe dwingender het wetenschappelijk bewijs wordt.
Geen vooruitziende blik.
Dat daarbij de steun aan de meest afhankelijken een breekijzer is in de al verdeelde maatschappij hoeft geen betoog.
En zo groeit de wetenschap.
En daar weer in het verlengde van: als je iemand bevoordeelt zal hij je gaan benadelen. Of andersom.
Daar komt bij dat ‘niet’ nodig hebben vaak te neutraal is gesteld; dat is historisch zo gegroeid.
En dat de kwaliteit van dienstverlening gecompenseerd wordt door dwang of vergroting van de afhankelijkheid.
Daarin ligt het bewijs, de noodzaak ligt in de exclusiviteit of de schaarste.
Als hij die de controle heeft (de staat) gechanteerd wordt krijg je de hypocrisie.
Bijvoorbeeld om valse papieren tegen te gaan, wordt alles ter voorwaarde voor iedereen gedigitaliseerd om niet te discrimineren.
Zo werkt mechanisatie. En zo denkt men dan gezond (= organisch) te worden.