abrahamvillanus In oktober trekt onze reporter langs de kopstukken van de Antwerpse partijen met oog op de gemeenteraadsverkiezingen. Met welgeteld één laatste dag op de teller, neemt hij plaats face à face zittend burgemeester, en voorzitter van de N-VA, Bart De Wever.
U neemt uw persoonlijke veiligheid wel heel serieus, mijnheer De Wever. (kijkt ongemakkelijk rond naar de 25 security-agenten die hem met gekruiste armen begroeten en fouilleren)
Standaardprocedure. Maar u mag zich ontspannen, hoor. Uw vingerafdrukken nemen we straks wel af.
Waarvoor dank. Ik moet toegeven dat ik niet had verwacht hier ooit met u te kunnen tafelen. Het siert u dat u in deze drukke tijden toch een kwartiertje kunt vrijmaken voor een veredelde nepkrant.
Veredelde nepkrant? Ik wist niet dat u ook bij De Morgen actief was. (grinnikt)
U beledigt ons. Wij verdraaien de feiten niet alleen als het ons uitkomt. Wij doen dat uit principe.
Dat siert u op uw beurt.
Het is al goed. Na het interview kunnen we nog tongen liggen draaien ad libitum. We komen eigenlijk een appeltje met u schillen, De Wever. Leg deze krantenkop eens uit. (schuift artikel onder neus) Wilt u ons komen opdoeken, misschien?
Oderint dum metuant. (grijnst)
Gast. Begin niet met uw VTM-latijn. Trouwens, zou u als burgemeester van Antwerpen niet beter Arabisch leren? Dat lijkt ons een stuk beter vertegenwoordigd dan een dode taal. Voor zover we weten telt de koekenstad buiten Brabo geen Romeinen meer.
Daar hebt u een punt. ‘Araa kl ‘iinsan yaraa eyb ghyrh wayaemaa ean aleayb aldhy hu fih. Het is niet omdat ik een trotse Vlaming ben dat ik mijn wereld niet ken.
Damn, G. Uw street cred stijgt zowaar boven de kathedraal uit.
Ik weet goed genoeg wat deze job inhoudt. Links schildert mij steeds af als een monoculturele vijg, gewoon omdat ik geen sushi bij bakken eet, emmers aan frappuccino’s zuip of een halve dag op een yoga-mat lig te kloten. Maar als het moet, spreek ik de taal van de straat goed genoeg. You feel me?
Over de straten van Antwerpen gesproken, hoe schiet die drugsoorlog op? Houdt u de Antwerpenaar niet onbedoeld aan het – ahem – lijntje?
Wij schieten heel goed op, eigenlijk. Ik kan ook maar zo veel doen als burgemeester en moet binnen mijn jurisdictie blijven om onder andere de haven op te kuisen.
Daar mag u anders wel werk van maken. Kamal, onze dealer, wacht nu al sinds september op zijn pakjes uit Colombia, maar dankzij die stakende dokwerkers staan wij ondertussen drie weken schoon droog. We need our fix, man.
Ik ga doen alsof ik dat niet gehoord heb.
Fair enough. Het is een snoeiharde campagne. Links en rechts staan lijnrecht – no pun intended – tegenover elkaar, maar worden mogelijk tot samenwerking veroordeeld. Ziet u uzelf effectief regeren met Groen en/of de sp.a?
Misschien zal het wel moeten. Ik hoop van niet. Maar zolang ook zij compromissen kunnen sluiten over een paar details in hun programma, moet dat mogelijk zijn.
En wat voor compromissen zoekt u los te weken?
Ik vraag niet veel. Mobiliteit, havenzaken, ambtenarij, OCMW, sociale huisvesting, fiscaliteit, drugsbeleid, verdere inzetting van het leger en poten af van de diamantsector. Als ze zich daarover koest kunnen houden, valt er te praten.
Redelijk, als altijd. Dan zal ook de toon van de campagne langs alle kanten wat moeten bekoelen. Trekt u zich de persoonlijke aanvallen nog aan?
Nee. Ik word al jaren weggezet als gevoelloze tiran. Dat went. Ironisch genoeg zou het ook mijn koude kleren niet raken als ze effectief gelijk hadden. Maar ik blijf een mens. En ik werk mij te pletter voor deze stad. Dus het steekt soms om te lezen dat ik corrupt of harteloos zou zijn. Ik probeer Antwerpen gewoon weer op de kaart te zetten en op de rails te krijgen na jaren wanbeleid.
Was het zo erg? Als we uw klaagzangen moeten geloven, werd u in 2012 burgemeester van Detroit of Mogadishu.
En als ik u zeg dat we de hangmatten en kredietkaarten op het Schoon Verdiep moesten bijeenvegen voor ik er mijn bureau geparkeerd kreeg, overdrijf ik amper. En ondertussen maar beloftes maken. Links wil gratis feestjes in de straten, vluchtelingen in elke parochie, riante pensioenen voor chronisch werklozen en dan mag er niets bespaard worden. En hoe gaan we dat betalen?
De superrijken en multinationals eindelijk eens naar vermogen belasten?
Ik weet niet in wat voor fantasiewereld u vertoeft, maar aan dat soort extremistische praktijken maak ik mijn handen dus niet vuil. Straks stort de hele Antwerpse economie nog in. Dan valt er in heel de stad geen diamant meer te rapen.
En geen coke meer te snuiven. Verschrikkelijk.
Daar ga ik nogmaals niet op ingaan. U begrijpt in elk geval mijn reservaties wat radicaal-marxistische politieke stuiptrekkingen betreft. Antwerp is open for business. Tenzij de kiezer er terug een volslagen bankroet sossenkot van wil maken, zal de stad blijven groeien en het juiste talent aantrekken.
We moeten het u wel nageven dat Antwerpen de laatste jaren aantrekkelijker is geworden voor nieuwkomers, al lijkt dat soms tegen de kar van uw achterban te rijden. Het is sinds kort zelfs mogelijk voor transmigranten om voor burgemeester te gaan. Dat is pas pluralisme.
Ik wens Kris dan ook de uitslag die hij verdient.
Stel dat u toch het onderspit delft. En een progressieve coalitie de N-VA buitenspel krijgt. Wat gaat u dan in hemelsnaam doen met uw tijd?
Terug tijd maken voor mijn gezin en op mijn gezondheid blijven letten. En mij uiteraard in de strijd gooien voor de verkiezingen van 2019. U bent nog niet van mij af. Zolang De Wever kan klauwen, zal hij bijten ook.
Ave, Caesar.
Atque vale, scurra Atticus. (exit)
Het volk krijgt de leiders die het verdient.