Mon Peer BRAVE BURGERS – De langverwachte klimaatmars door Brussel is nog maar net begonnen of er dient zich al een tegenbeweging aan. Voor Timo (19) en Jonathan (21), beide rechtenstudenten uit Brasschaat, is de maat stilaan vol. Ze leggen identiek hetzelfde parcours af, maar dan in omgekeerde richting, terwijl ze protesteren tegen elke vorm van langdurige weertoestand of klimaatvorming die “zich weigert aan te passen aan onze gevestigde Vlaamse meteorologische normen en waarden“.
“Genoeg is genoeg”, neemt Timo het voortouw. Iedereen vraagt maar aandacht voor klimaat. Het milieu dit, het milieu dat. Maar wat doet het klimaat eigenlijk nog voor ons? Dat komt hier zo maar even onze natuurlijke habitat verstoren, maar welk respect heeft dit arrogante, wispelturige milieu nog voor onze eeuwenoude cultuur en tradities? Voor ons is het duidelijk: ofwel past het klimaat zich vanzelf terug aan, ofwel vliegt het buiten. Pure logica.”
“Het gaat ons om veel meer dan luchtvochtigheid of gemiddelde jaarneerslag”, springt Jonathan bij. “Het gaat om identiteit. Vroeger was dat hier een kalm, gematigd klimaat, omdat iedereen er zich thuis kon voelen. Nu hoor je niks anders dan cyclonen, overstromingen, stijgende zeespiegels en aardbevingen. En dat komt allemaal maar dichter en dichter. Daar heeft de Vlaming niet om gevraagd en dus zeggen wij er duidelijk neen tegen. Fuck dit klimaat.”
Een Nederlandse afgezant naar Frankrijk had het decennia geleden met vooruitziende blik al over het ‘milieu’ dat in het Frans onderwereld betekende. Nu is het verschil vervaagd.
Het weer is een kwestie van vrijheid van meningsuiting. Het laatste bastion.