STAD – Het ziet ernaar uit dat het onlangs herdoopte Delwaidedok in de Antwerpse haven dan toch niet het Bevrijdingsdok gaat heten, zoals het stadsbestuur eerder bekendmaakte. De nieuwe naam werd echter algemeen koeltjes ontvangen, omdat het “zo toch maar een vage bedoening blijft en eigenlijk weinig tot niets met de haven zelf te maken heeft”, knikt ook bevoegd schepen Annick De Ridder (N-VA). “Mensen hebben duidelijke iconen nodig, dus we hebben de koppen nog eens bijeen gestoken. En wie heeft onze mooie haven nu meer op de wereldkaart gezet dan de Colombiaanse volksheld Pablo Escobar? Niemand, dachten we dan. Dus bij dezen: het Escobardok is geboren.”
“Het is belangrijk dat we een lijn door het verleden durven trekken”, stemt burgemeester Bart De Wever in. “En dat mag al eens een dikke lijn zijn. Wat gebeurd is verdwijnt daarmee niet als sneeuw voor de zon, maar wie nu de sfeer in de haven opsnuift, merkt meteen het verschil. En ik ken genoeg mensen die daar een neus voor hebben.”
Ook schepen voor Economie Claude Marinower (Open VLD) zet zich achter de (her)doop: “Men haalt in dit land nog steeds de neus op voor ondernemerschap. Maar wie heeft in onze haven voor meer jobs gezorgd dan de man die de wereld van loepzuivere blow voorzag? En als de oppositie hier trouwens een probleem mee heeft, dan is onze boodschap glashelder: slikken of stikken, trut.”
Aangezien de redactie niet over de portretrechten van Pablo Emilio Escobar Gaviria (1949 – 1993) beschikt, werd huismodel Dikke Ludo ingeschakeld, al kijken we uit naar uw welbedoelde rechtzettingen in de comments. Ook danken we huisfilosofen H.D.M. en J.H. voor de inspiratie.
Dat Dikke Ludo is ingezet voor Pablo Escobar is in het geheel geen probleem, hij lijkt er als twee druppels water op; het geeft juist extra verve aan de actualiteit. Het is modern. Ik denk hierbij weer aan de meesterlijke vertolking van Saddam Hoessein door een van zijn twee neven of anderszins toen hijzelf al bij de eerste bombardementen van Bagdad door Amerika dodelijk werd verwond. Aanvankelijk verschenen in de media nog enkele fotoportretten van het model naast het origineel met vragen, die al snel verstomden, over diens identiteit. Een actueel aspect hierbij is ook dat de stand-in na voldoende drogering door de CIA tot en met zijn executie in zijn rol volhardde.