Gust Licht BUITENPARKING – Vanavond stemt het Britse parlement nog maar eens over een Brexit-deal waarmee premier Theresa May uit Brussel terugkeert. “Geen tel te vroeg,” vindt ook Jack Motley (73) uit Stoke-on-Trent. De man liet samen met bijna 35 miljoen Britten op 23 juni 2016 zijn stem horen en wacht vol ongeduld op de afloop, al kan hij zich ondertussen nog met moeite herinneren of hij nu voor of tegen een terugtrekking uit de EU heeft gestemd.
“Ik weet dat het een beetje gênant is”, moppert Jack met een frisse pint Newcastle Brown Ale in de hand. “Maar het is ondertussen toch al bijna drie jaar geleden en ik kan me voor de donder niet meer herinneren of ik nu voor of tegen die Brexit was. Echt waar. Schiet me dood, maar het is zo.”
Ook Jacks echtgenote Daisy (68) begint naar eigen zeggen “toch ferm te twijfelen” of ze het Brits lidmaatschap van de EU nu wilde opschorten of net electoraal zocht te behouden. “Tja, ik kan mij wel in beide kampen vinden ondertussen. Ik bedoel, uiteraard is het niet ideaal dat het Verenigd Koninkrijk haar politieke soevereiniteit en zelfbeschikkingsrecht te grabbel gooit en haar lot verbindt aan een supranationale unie bulkend van kibbelende bureaucraten en tegenstrijdige belangen. Maar anderzijds kan het evenmin de bedoeling zijn dat een economisch zwaargewicht haar concurrentiepositie, handelsverdragen en relatief stabiele grensbeleid onder grotendeels populistische grillen in de fik steekt, en dat zonder waterdichte strategie. Maar nu ik er over nadenk, ben ik eigenlijk helemaal niet gaan stemmen, want het was hier toen marginaal hard aan het gieten.”
Ze hebben ons verraden.