BRAVE BURGERS – Het gaat niet goed met onze therapeuten. Dat blijkt uit recent vrijgegeven cijfers van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid. Nagenoeg de helft geeft aan de werkdruk niet meer aan te kunnen, zeker nu meer en meer patiënten komen aankloppen met een burn-out. Onze reporter sprak met Mariska (31) en Jean-Hubert (54), beide cognitieve gedragstherapeuten die we languit op hun eigen sofa terugvonden.
“Je zou denken dat dit uitstekende tijden zijn voor alles van een professionele welzijnswerker en lifecoach tot klinische psychiater”, zucht een uitgebluste Mariska, omringd door een dozijn lege Kleenex-doosjes en zachtjes meekreunend op de laatste plaat van Radiohead. “Maar ik kan gewoon niet meer volgen. Burn-out hier, werkstress daar. Niet alleen de groeiende wachtlijsten worden ondraaglijk, maar het is die fucking monotonie waar je gek van wordt. Heeft er iemand alstublieft gewoon nog ouderwetse relatieproblemen of obsessief-compulsieve neigingen? Een beetje variatie zou al wonderen doen.”
Ook Jean-Hubert ziet al lang het bos tussen de bomen niet meer. “Ik ga ondertussen al wel een tijdje mee en heb best al wat shit zien passeren”, moppert hij halverwege een zevende espresso. “Maar vandaag zit half het Vlaamse bedrijfsleven er door. Deadlines, ontslagen, asociale collega’s… En wie mag die puinhoop allemaal opkuisen? Bibi, natuurlijk. Ik hoop dat [Maggie, nvdr.] De Block dit leest, want als er niet dringend iets gebeurt, liggen alle therapeuten straks bij elkaar te janken.”
Dokter, ik voel me zo gelukkig vandaag.