abrahamvillanus LIJFSTIJL – Halverwege de feestdagen lijkt de winkelvreugde amper te gaan liggen. In steden als Brugge, Gent en Antwerpen struikelen kerstmarktgangers dagelijks over elkaar. Ondertussen vragen velen zich af of we de kern van Kerst en Nieuwjaar beginnen mis te lopen ten voordele van dwangmatig consumptiegedrag gevoed door een alomtegenwoordige reclamecultuur en groeiend narcisme. Dat vindt ook Brenda (24), die even tijd maakte om erover te tweeten op haar gloednieuwe iPhone 11 Pro van net geen 900 ballen.
“Ik begin te denken dat we de hele point aan het missen zijn”, stuurde de jonge Antwerpse vandaag de ether in, “Ik zou dit eerder getweet hebben, maar eerst ff supergrave features van nieuwe smartphone checkuuuuh…”
Brenda lijkt maar één van de vele sceptici die hun minder kritisch ingestelde medemens lijken wakker te schudden. Zo postte Bjorn (34) uit Merksem op tweede kerstdag nog een selfie met het hele gezin op Instagram met als waarschuwend onderschrift: “Kerst draait om wie je graag ziet. Familie en vrienden. Zonder hen had ik nooit deze peperdure GoPro HERO8 kunnen kopen. LUV MAH FAM YALL!”
Heb jij hartverwarmende verhalen over hoe je onverantwoord dure kerstaankopen bijdragen tot je besef dat je in een kunstmatig geïnflateerde zeepbeleconomie leeft, reddeloos verwijderd van het laatste greintje menselijkheid geprogrammeerd in je verkwiste chromosomen? Laat het ons weten, en we boeken je een trip naar fucking Jemen.
De kerstdagen bracht ik alleen door. Je bent dan extra verdacht. Een familiefeest. Ik las de krant. De belangrijkste feiten, een paar honderd jaar geleden bestond er nog geen eenzaamheid stond er, omdat er nog niet de competitie bestond van nu, de natuur was overal om ons heen. Het regenwoud gaat hard achteruit, de oceanen raken hun zuurstof razendsnel kwijt, president Bolsonaro van Brazilië was gevallen en zijn geheugen kwijt.
2020. Gelukwensen.
Hoewel kerst nog een zweem heeft van het Hogere is dat bij Oud en Nieuw niet het geval. Toch is het juist met Nieuwjaarsdag alsof je de hele dag in de kerk zit. Meestal wordt het geloof gerekend tot het oude en ongeloof tot de jeugd. Ieder jaar zijn er weer afvallers. ‘Zal hij bij Oud of Nieuw horen? (Haalt hij het?)’ Zo vragen veel mensen zich af. Ze halen het nieuwe niet en horen bij de oude tijd. Ze zijn de lul. Zo schuiven we steeds allemaal een beetje op om ruimte te geven aan de jeugd.