Woedie Ellen BINNENPARKING – Twee maanden na het begin van de lockdown begint de nieuwe realiteit waarin we leven duidelijk te wegen. Het wordt moeilijker om met dezelfde passie en overtuiging uiting te blijven geven aan onze waardering voor wie grote offers voor ons maakt. Dat merkt ook Matthieu (30), die gisteren beslist heeft niet meer mee te doen aan het avondapplaus dat men in zijn straat nog steeds uitbundig geeft voor de zorgsector. “Waarom ik nu ga dwarsliggen tegen die eenvoudige manifestatie van appreciatie en samenhang?” herhaalt hij de vraag van onze reporter. “Omdat het muzikaal echt op niks trekt en ja sorry, ik ben daar gevoelig voor.”
“Kijk, ik heb niks tegen zorgwerkers en vuilnismannen en whatever. Dat men daar iets voor wil doen snap ik perfect. Maar ik doe dit nu twee maanden en heb nog nooit iets gedaan tegen mijn goesting. Ik heb mij dagelijks voor mijn raam gezet omdat ik dan zelf eens de melodie en cadans zou mogen bepalen, maar iedereen klapt er maar willekeurig op los gelijk een bende idioten en dat trekt op niks. Sorry.”
Nu Matthieu als enige het handgeklap mist in zijn straat, wordt hem dat niet overal in dank afgenomen, en vragen de buren zich af wat hem bezielt. “Ja, dat ze zelf een luisteren naar hoe onnozel ze klinken. Die van hier tegenover klappen consequent op het ritme van ‘We Will Rock You’ en twee huizen ernaast is het van ‘We Zullen Doorgaan’. En de ene begint stipt om acht uur te klappen, en de andere twee minuten later. Sorry, maar met zo’n kutchoreografie trek ik nog niet naar het Eurovisiesongfestival.”
Dissident kunstenaar uit China, Ai Weiwei schetste al hoe onder de coronacrisis buurtbewoners in Wuhan hun raam openden om in koor samen met hun buren liederen te zingen voor de regering.