BINNENPARKING – Het maatschappelijk debat rond racisme blijft ook in ons land vragen oproepen bij de rol die België, onder andere gestuwd door de hebzucht van Leopold II, gespeeld heeft in Congo. Zo lijkt voor velen de tijd aangebroken voor officiële excuses en bijkomstige reparaties voor de gruweldaden uit het verleden. “Vijgen na Pasen”, vindt Freddy (57), een overtuigde flamingant die het duidelijk gehad heeft met het oprakelen van ons koloniaal verleden en over een kleine maand weer de Guldensporenslag zal herdenken.
“Wat sommige van onze voorouders in Afrika hebben uitgestoken heeft toch geen reet met mij te maken?”, wuift Freddy weg, die we in zijn favoriete Vlaams-nationalistische kroeg Schild en Pint treffen. “De Congo is al zestig jaar onafhankelijk. Waarom moeten mensen altijd zo’n oude koeien uit de sloot gaan halen om voor hun politieke kar te spannen? Het verleden is het verleden. Laat ons toch gerust met die achterhaalde en gedramatiseerde zever. Garçon, brengt mij nog eens zo’n Goedendag Cuvée 1302 en pakt zelf ook iets. Een mens krijgt dorst van al die selectieve verontwaardiging.”
Tegenwoordig is het niet meer te doen zonder een verontschuldiging.
Namens al onze medewerkers, enz. enz.
Wij persoonlijk zijn de schuldigen.
Laat ons ook niet vergeten dat Leopold II Nederland wilde inlijven.
“Vlaenderen den Leeuw! Volgt my! Volgt my!”
Deze woorden roepende, wierp hy een groot getal Franschen in het slyk, en ging zoo verbazend in de slachting voort dat de Vlamingen hem als een bovennatuerlyk wezen aenzagen.
Nu daelde de moed in hunne harten terug, zy smeten zich te gelyk met een bly gehuil vooruit, en volgden den gulden ridder in wonderdaden na.
De Leeuw van Vlaanderen