Woedie Ellen BINNENPARKING – Het is weer even aanpassen nu de horeca een maand lang op slot moet en we even niet meer op café kunnen. Dat raakt ook het zorgpersoneel. Volgens interne bevragingen is drie op vier zorgverleners er zwaar ondersteboven van dat gezonde mensen het zo lang zonder hun favoriete terrasje moeten stellen.
“Dit is vreselijk”, getuigt Jessica, verpleegster op een spoedafdeling in het Antwerpse. “Ik heb tussen mijn shiften amper tijd om mijn telefoon te checken, maar nu zag ik net dat mijn schoolvriendinnen hun wekelijkse maandagbrunch moesten laten varen en dat leverde altijd zo’n opbeurende Instagram-posts op. Dat het zo ver is moeten komen. Vreselijk.”
Ook Walter, arts op een steeds drukker bezette covid-afdeling, is er het hart van in dat zijn vrienden en kennissen gisteren hun laatste pintje moesten gaan drinken. “Als je totaal overwerkt en onderbemand bent zoals wij, vergeet je vaak de offers die de buitenwereld moet maken. Ik hoop dat jullie de komende maand de kracht vinden om door te gaan. Sterkte allemaal.”
Laten we wel zijn, de regels liggen in het verlengde van het fatsoen.
Daar draait trouwens ook de gezondheid zelf om.
Enkel in het café bestond nog een mate van vrijheid van meningsuiting.
Reken maar uit.
Geef de mensen een kans om fatsoenlijk te sterven.
Het wordt in het restaurant steeds meer zo van: eten, je blik op tafel houden, je mond houden en betalen.
De gesprekken worden bepaald door wat er op tafel staat, dat is fatsoen.
Zo ongeveer wordt er ook over de gezondheid gesproken naar wat er op het menu staat.