Baldarch POLITIEK – Nu het loonakkoord voor velen een fait accompli lijkt, komt Conner Rousseau (Vooruit) met excuses op de proppen. Een week geleden liet de partijvoorzitter nog verstaan dat als de loonstijging niet werd gegarandeerd, ook het uitkeren van dividenden aan banden zou worden gelegd. Daar verontschuldigt de politicus uit Sint-Niklaas zich intussen voor. “Ik wist niet wat me overkwam. Dergelijke socialistische uitlatingen zijn niet mijn gewoonte.”
“Wie mij kent weet dat dit niet mijn normale doen was”, verantwoordt Rousseau zich op sociale media. “Natuurlijk wil ik hardwerkende aandeelhouders helemaal niet van hun riante winsten beroven. Maar ik moest toch iets zeggen om de aandacht even naar mij toe te kunnen trekken. In elk geval, mea culpa. Straks gaan de mensen nog denken dat ik een overtuigd socialist ben en waar staan we dan?”
Wat willen ze uiteindelijk?
Normaal als je klanten wil na 75 jaar dagelijks nieuwe verhalen over nazi’s en hun slachtoffers, is de manier om origineel te zijn antiracisme.
In de VS was socialisme al langer synoniem aan antiracisme.
In de tussentijd zijn de christenen dezelfde soort richting gegaan. In plaats van dat Joden christelijk werden zijn christenen een soort joods geworden.
Christus predikte genade en vergeving. Als je dat niet accepteert dan zie je het resultaat. Eindeloze wetten die alles steeds complexer maken, in de tegenstellingen, tot je een tegenstelling bent van jezelf.
Omdat ik oosterse wijsheden heb van mezelf, ben ik nog geen hindoe.
Rechters weten zelf niet meer hoe ze wetten (die steeds meer contradicties tonen) met als hoogtepunt Brexit en de EU.
Kafka schreef over de toenemende complexiteit van de wet als aanloop naar de oorlog.
Rechters weten zelf niet meer hoe ze wetten (die steeds meer contradicties tonen) met als hoogtepunt Brexit en de EU,
moeten toepassen.
Zolang we materialistisch blijven zullen we nooit zijn die we zijn. Het mag dan lijken alsof we daardoor geen verantwoordelijkheid hebben, we krijgen die achteraf toch als we die niet meer aankunnen. Hoe ziet dat eruit? Somber. Vooruitzien is dus verbonden aan de inherente tweeheid ziel en persoonlijkheid (of hoger en lager ego). De aard van de materie, en de persoonlijkheid, is zelfbehoud; die van de ziel is dienen. Het probleem is wel dat we te ver dienen.
De verantwoordelijkheid die wel genomen wordt voor onze daden door hen die zielebewust zijn geeft niet veel erkenning. De eerste stap hen niet TEGEN te werken is al een vorm van verantwoordelijkheid. In de eerste plaats moeten we onze meest destructieve kanten naar de ander kwijt zien te raken. Anders draaien de heiligste positieve eigenschappen of ismen zich in de competitie zomaar om in hun tegendeel terwijl het officiële taalgebruik de uitgesleten begrippen behoudt.
De woorden ziel en geest (de rationele ziel) hebben zowel een negatieve als positieve bijklank gekregen in de volksmond. We willen meestal niet ‘zielig’ zijn maar wel ‘geestig’.