STAD – De Antwerpse oppositiepartijen PVDA, Groen en Vlaams Belang sturen aan op een extra gemeenteraad over het PFOS-schandaal en eisen duidelijkheid van burgemeester Bart De Wever (N-VA) over wat de stad wist over de potentieel schadelijke vervuiling in en rond de haven van Antwerpen. Zo wordt het bestuur beschuldigd van nalatigheid en apathie tegenover het welzijn van de stad. “Daar is niets van aan”, countert het Schoon Verdiep: “Het bestuur is altijd al bezorgd geweest om de gezondheid en het welzijn van de Antwerpse vastgoedsec… euh bevolking.”
“Men doet hier plots alsof wij onze verantwoordelijkheid jegens de modale investeerder en immobiliëngiga… sorry, ik bedoel burger en buurtbewoner ontlopen”, verweert Johan Vermant, woordvoerder van de burgemeester zich. “Niets is minder waar. Ieder vuiltje in de lucht, water of bodem heeft nefaste consequenties voor de hoogste goed waar de Antwerpenaar over beschikt: zijn landwaar… euh gemoedsrust en medische gezondheid. Ja. Dat dus.”
In dezelfde adem belooft het bestuur mee te werken aan een transparant onderzoek dat moet uitvissen in hoeverre de schuld alsnog aan de socialisten kan gegeven worden.
Ik heb even tijd nodig om mijn bankafschrijvingen te bekijken. Mysterieus.
De meeste contacten ken ik niet.
Handig dat digitaliseren. Plots blijk ik te betalen aan allerlei zaken die ik niet ken. Net internet, als ik iets mail wat ze niet bevalt valt internet weg, of omdat ik op spam gezet word of omdat de server ‘verdachte activiteit’ ziet. Of zo. Zo werkt dat digitale bankieren. Zo ver gaan ze echt en het is politiek, hier zoeken ze hun zekerheden.
Pas sinds kort krijg ik afschriften thuis gestuurd, want het is verplicht. Maar het is al langer aan de gang.
1 euro per maand voor een extra betaalpas, machtiging. De oorspronkelijke kreeg ik nooit.
Ze denken dat ze daar geen persoonlijke verantwoordelijkheid voor krijgen.
Ik moet even een paar kopieën maken. Kopieermachines kun je ook al nergens meer vinden; een kopie geldt als materieel bewijs, dat is minder aantrekkelijk voor dieven.
Er was ook een afschrijving in een winkel waar ik geweest was, maar contant betaald had: de helft van het aangegeven bedrag op de afschrijving. Mogelijk is de pinpas die in mijn tas zat door de technische ontwikkeling zo gevoelig dat hij direct gescand wordt op een willekeurig bedrag, als het echte bedrag ze te laag is.
Als mensen iets van me willen kijken ze meestal tegen me op. Of op me neer. Het eerste leidt tot grootwaan, het tweede betutteling. Het is denk ik idealisme. Ze zijn gerelateerd. In het algemeen zien mensen zichzelf laat staan de ander zoals ze zijn. Daarom blijven ze vergelijken. En blijven ze staan waar ze staan.