BINNENPARKING – Als het aan arbeidseconoom Stijn Baert lag, zou er vandaag allicht niet veel gestaakt worden. Dat vertelde de professor aan de UGent en UAntwerpen onze reporter in een telefonisch interview. “Mensen maken zich zogezegd zorgen over hun koopkracht, maar dat probleem zie ik echt niet”, aldus de academicus die ruim 3.000 euro netto per maand verdient.
“Ik denk dat er bij de vakbonden toch een aantal oproerkraaiers tussen zitten die echt wel overdrijven“, vindt Baert, die naast een riant salaris ook nog eens op een betrouwbare stroom aan inkomsten uit spreekbeurten en publicaties kan teren. “Ik denk dat ik een vrij goeie feeling heb met de gemiddelde Vlaming en die dalende koopkracht valt best wel mee, hoor. Ik heb even een representatieve studie gedaan gebaseerd op mijn eigen financiële situatie en ik kom echt nog wel goed rond.”
In tegenstelling tot staken ziet Baert wel andere oplossingen. “Het is duidelijk. De lonen moeten omlaag. De enige manier dat mensen echt meer gaan kunnen verdienen is als we ze ook gewoon minder gaan betalen. En als dat geen pure logica is, ben ik duidelijk niet gekwalificeerd om voor de aula te staan.”
Zie arbeid ruim.
Als ik afscheid neem van mensen zeg ik niets, het gebeurt. En ze zullen het vaag voelen en me laten vallen, want zo zit hun eigenwaarde in elkaar die er om te beginnen de aanleiding van is. En zo zit de politiek in elkaar, van zogenaamde democratie die geen enkele andere legitimiteit heeft dan ik.
Ik werd pas lastig gevallen toen ik er buiten vanwege de toenemende dreiging van een wereldcrisis een uur voor uittrok om te mediteren; na drie kwartier kwam Greetje eraan die naar het volgende feestje moest waar ze geen zin in had. De volgende dag op een andere tijd kwam ze er op de minuut nauwkeurig ook na drie kwartier aan. Patronen ontstaan zo bij iedereen waar ze nooit meer van afkomen, dat is de begoocheling van tijd en materie. Dan zeggen ze op een gegeven moment dat ze nog een jaartje te leven hebben en dus nog 1 keer nieuw behang willen, dat is de liefde.
Ze kwam naast me zitten en begon te babbelen. Als ik mediteer, moet ik door de lagere lagen van bewustzijn heen die ons bestaan beheersen. Dat kan soms een pijnlijke oefening zijn. Pas na drie kwartier ben ik daarin soms effectief, de rest is voorbereiding om de benodigde spanning op te roepen. Eerst moet aflijning ontstaan tussen de verschillende lagen, mentaal, astraal en fysiek.
De meeste mensen passen yoga toe juist om te ont-spannen of op het verkeerde moment de hogere energie af te tappen waar ik me op concentreer. Daar is de hele samenleving op gebouwd. Als al mijn kanalen openstaan om die energie door te laten stromen komt Greetje eraan die met haar sympathie mijn hele systeem verwoest en als concept de mentale blauwdruk vervangt die in plaats daarvan in de wereldziel postvat. Zo ontstaan ook de meeste ziekten.
Mensen willen niet lijden, maar het is de enige manier om de hogere energie door te laten. Soms duurt dat lijden een seconde of minuut of bij wijze van spreken een half uur. Maar het wordt steeds verder uitgesteld, hetzij door de ander of jezelf, om even platvloers te kunnen blijven. Met de spelletjes om je met elkaar te vergelijken. Dit lijden stapelt zich dus op en komt er vroeg of laat uit als een wereldcatastrofe, die de les moet bewijzen. Ook dan gaan de spelletjes nog vaak door met alle kunstmatige hulpmiddelen van de entertainment. Tot de rommelmarkt en het ziekenhuis.
Er is een verschil tussen de dood en het doodgaan. Alle hogere – of lagere – niveaus worden bij de normale mens in verband gebracht met de dood, een kwestie van een seconde, het doodgaan zelf wordt volgens hetzelfde procedé vaak steeds verder vertraagd, dat is de beschaving.
Maar yoga is voor hen dus dezelfde mechanische inertie van de zwaartekracht die naar een dood punt streeft. Omdat talloze mensen zich zo bezighouden om in slaap te kunnen komen of hun eigenwaan te bevorderen, misbruik van energie, zijn zij de verantwoordelijken voor de malaise in de wereld. De reden dat ze steeds verder weg op vakantie met hun zo ontwikkelde bewustzijn hun buren tegenkomen komt door dezelfde inertie die bepaalt op welk niveau ze staan, verder zijn ze nooit gekomen. En op dezelfde manier als je vakantie wordt uitgestippeld, wordt vanuit de Verenigde Staten de volgende oorlog gepland.