Gust Licht STAD – Op de ontdekking van verregaande sociale dumping op de bouwsite van het Oostenrijkse bedrijf Borealis wordt algemeen verbolgen gereageerd, niet in het minst door het Antwerpse stadsbestuur zelf. Het stadsbestuur betreurt het geval en belooft meer bescherming tegen mensenhandel voor de “echte” slachtoffers. “De onschuldige multinational verdient beter”, wordt benadrukt.
“Dit is schrijnend”, tweette burgemeester Bart De Wever (N-VA) vanochtend. “Qua reputatieschade kan dit tellen voor een beursgenoteerd bedrijf, wat zich natuurlijk vertaalt in een regelrechte nachtmerrie voor de aandeelhouders. Die ellende gun je zelfs 3M niet. Sorry, maar ik ben hier echt niet goed van.”
Ook partijgenote Annick De Ridder, bevoegd schepen voor de haven, zit duidelijk verveeld met de zaak. “Los van wie hier de verantwoordelijkheid voor draagt, vraag ik mij vooral af hoe zowel Borealis als de onderaannemer hier financieel moet uit geraken als ze plots gedwongen worden om deftige lonen uit te keren. De impact op winstgevendheid is ronduit inhumaan. Ik hoop dat de raad van bestuur weet dat we er voor hen zijn.”
We leven mee van de slachtoffers.
IHVH was de naam van Jahweh in het Hebreeuws. De H valt weg, een medeklinker, dus IV blijft over, het symbool van respectievelijk penis (I) en vagina (V). De joden hebben op dat vlak wat regels ingevoerd toen het te gek werd.
Alle religie draait om seks. Gelovigen zijn gewoon wat zuiniger op hun vrouwen. Nu is dat juist taboe. Maar ze waren dus niet zoals LGBT en de EU.
Zie bijvoorbeeld mijn ervaring met een vrouw. Voor iemand die te lang geïnteresseerd in me bleef ben ik verbannen. Iedereen beschermde haar omdat ze ‘van me af wilde’. Bovendien ontkenden vooral de allochtonen glashard dat ik de waarheid sprak. Het is hetzelfde niveau van intelligentie als met mijn nieuwe fiets. Ik haalde een drankje en kwam terug om het op die bewuste plek bij een bankje op te drinken maar omdat er een debiel stond (zo zag ik hem), wilde ik even een eindje verder gaan op mijn fiets. Hij kwam dus op me af en zei dat ‘dat niet zomaar kan’, hij dacht dat ik mijn fiets wilde stelen. Dat begreep ik ook direct aan zijn fysionomie.
Dat soort dingen moet je goed begrijpen in een multiculturele samenleving.
Er wordt tegenwoordig ook een verband gelegd tussen de apenpokken bij de homogemeenschap en de daarop volgende kwetsbare groep van kinderen.
Er verandert weer veel voor mij als we het nieuws zien.
Na mijn laatste bericht is de VN serieus begonnen te waarschuwen voor samenzweringstheoretici.
UNESCO werkt samen met Twitter, de Europese Commissie en het Joods Wereldcongres om de campagne #ThinkBeforeSharing te lanceren: Stop the spread of conspiracy theories.
UNESCO geeft ook advies aan iedereen die een samenzweringstheoreticus in levenden lijve tegenkomt. U mag zich dan onder geen beding in een discussie laten lokken.
Er zou geen verband bestaan tussen George Soros, de Rothschilds en de Staat Israël, laat staan Harari, Anthony Blinken en Zelensky.
Ik was op de kermis, een prioriteit, want in Duitsland wordt warm water al afgesloten.
De identiteit van mensen die zichzelf niet kennen is dubieus, ze hebben weinig eigenwaarde, die is meestal gebaseerd op de al dan niet democratische mening van anderen. Met een belang.
De ondergang wordt bepaald door de voortzetting van het rekenmachientje, in de vorm van de iPhone die enkel rekent in emotionele complexen van minderwaardigheid.
Toen ik net bij de kermis op het bankje zat, kwam Diego eraan met een vriend Wil, ook een dakloze, in sporttenue met een soort boksersneus. Diego zat nu in een centrum (begeleid wonen) waar hij een kamer heeft. Soms gaat hij met die mensen vissen of zo, hij zei dat hij niet bang is uitgevallen maar dat hij soms bang wordt als hij ze in hun ogen kijkt. Ze zijn gedrogeerd en kijken vreemd.
Op de kermis had hij al zijn geld erdoor gejaagd bij de schiettent. Tweeduizend euro samen. De prijzen had hij aan kinderen gegeven.
Hij zei dat mensen te veel aan geld denken.
Er was een neger die een dure step had gestolen, en een veertienjarig jongetje kwam ervan vertellen, ze renden links en rechts en vonden hem terug met de step die ze terug brachten naar de eigenaars van de schiettent, twee zware jongens. Diego had het over dat nikkertje.
Wil had er nog even aan gedacht zelf die step te jatten, zei hij. Een vriendinnetje van Wil kwam eraan, want hij had haar een bericht gestuurd dat hij ergens anders naartoe zou gaan. Ze zei laat me niet alleen, ze maakten wat ruzie over wie wat doet voor wie. Ze kuste hem. Hij had net eten gehaald.
De volgende dag was Diego er weer, hij was beboet zoals voor zijn gevangenisstraf dagelijks regelmaat was. Zijn ID-kaart was afgepakt en hij was weggelopen. Hij had er een gesprek over met zijn raadsman via zijn iPhone. Die zat net op het naaktstrand.
Diego had op de kermis een enorme dildo gekocht en die uit zijn broek laten hangen. De meeste voorbijgangers hadden erom gelachen maar daar kwam de wet. Verstoring van de openbare orde. Er waren geen kinderen in de buurt zei hij later.
Een klein ettertje uit Afrika deed nagellak bij hem op. Zo was hij nu homo geworden.
Nog een dag later, ik was aanvankelijk in een goede stemming vanwege het weer, begreep ik dat Wil ergens in het water gesprongen was waar geen trappetje was. Hij had zijn voet beschadigd.
Diego had hem eruit getrokken en een boete gehad omdat hij op een steiger was geklommen waar het verboden toegang was. Wil had een boete gehad voor verboden te zwemmen, hij had later de boombox gejat van zijn redder, hij is kleptomaan zei Diego.
Ik wilde even in de schaduw zitten. Ik was net naar de winkel geweest. Ik hoorde iemand roepen Diego, en keek even bij de schiettent, het was Wil.
Diego was geconcentreerd op zijn geweer in de aanleg. Hij kwam naar me toe en bleef in mijn oor door schreeuwen over ‘de verrader’ die populair loopt te doen. Later kwam de moraal, over de matennaaier. ‘Als je een biertje vraagt, oké, maar niet zomaar wegpakken.’ Enz. enz. Wat verder draaide Wil Nederlandstalige liedjes van ‘mijn meisje is weg’ en zo.
Er zat op de kermis een man in een rolstoel met een slang, ik zei die slang is erg populair bij de vrouwen. Even later kwam de moeder van een van de begunstigde kinderen van zijn prijzen langs. Ze nam het slangetje tussen haar tieten mee de straat op.
De eigenaar van de slang was politie geweest. Nadat hij me een keer op mijn fiets zag uitwijken voor wat kapot glas vloekte hij altijd als hij me zag, en hij werd privé verkeersregelaar voor me. Ze noemen hem de burgemeester geloof ik. Ik noem hem Freud.
Maar goed, Wil was een dief en een grote bedrieger.
Ik zei tegen Diego vergeef Wil, dat is beter voor jezelf.
De volgende dag hoorde ik op die plek heel andere muziek dan ik gewend was, rap, fuck your mother, fuck your sister. Er kwam een bijna evangelisch gevoel over me heen van de Engelstalige liefdesballades met een heel koor van tedere meisjesstemmen. Diego en Wil zaten naast elkaar op de bank met een rustige zwarte man.
Enkele dagen later was Diego in elkaar geslagen door een paar asielzoekers. Als je ruzie met een hebt heb je ruzie met allemaal. Het is één grote familie. Samen delen.
Zijn micro uzi was al in beslag genomen, dus dan, als blanke ben je een makkelijke prooi voor het asielbeleid. In de VS wordt het leitmotiv van het wapenbeleid ook niet vaak besproken, er zit een down aan dat de negers zo sterk waren.
Als je hoer bent dan heb je nog wel een kans op vergeving in een daaropvolgend leven. Maar als je het met een neger doet, wordt het moeilijk. Dus om het blanke ras te redden, is opvoeding essentieel, zoals vroeger. Opvoeding versus onderwijs, want het onderwijs is daaraan tegengesteld en gefundeerd op ‘multiculturalisme’, een vervolg op de Joden die zich weer universeel wilden maken om ook andere mensen dan altijd zichzelf te beschermen tegen racisme, en de Holocaust.
Negers hebben namelijk een aversie tegen cultuur en opvoeding.
De staat wil de burger zelf laten beslissen.