Woedie Ellen BINNENPARKING – De federale politie voerde vanochtend een huiszoeking uit bij een politieke activist van extreemlinkse signatuur. De operatie verliep echter niet zonder slag of stoot en meerdere agenten werden spontaan bekogeld met een voorraad vergeten groenten die het individu in kwestie mogelijks reeds maanden in zijn vriezer had zitten.
“Je kan je zo goed voorbereiden op een inval als je wil”, reageert een woordvoerder van het parket. “Maar exact hoe gevaarlijk zo’n extremist is, weet je nooit op voorhand. Nu, ik wil eerst en vooral het professionalisme van de agenten in de verf zetten, want het is niet evident om kalm te blijven als je een diepgevroren warmoes, pastinaak of lamsoor tegen je smikkel krijgt.”
“We merken trouwens echt wel een gevaarlijke tendens bij dergelijke marxistische militanten“, klinkt het verder. “En daar mogen we als samenleving niet blind voor blijven. De meeste van die ontspoorde idealisten zagen gewoon wat over Palestina of de Oeigoeren, maar voor je het weet smijt zo’n debiel toch ineens een volle bokaal granola tegen je kop. En dat doet pijn.”
Ik weet niet of links of rechts nog bestaan.
Anders dan ik kent Iedereen met zijn iPhone enkel nog het kortetermijngeheugen zonder enige context, wat zich reflecteert in alle relaties (ze liggen allemaal met de verkeerde in bed) en de gesprekken over corona, commercie en controle.
Bij de meeste mensen lijkt maar de helft van hun zenuwgestel te werken, het ene (parasympathische) draait om angstreflexen, het andere (sympathische) draait om gevoelens van genot. Het eerste wordt zo veel mogelijk vermeden, het andere zo veel mogelijk gestimuleerd waardoor we fysiek maar voor de helft bestaan.
Het gevolg is dat als ze reden tot angst hebben ze geen angst kennen.
Angsten bestaan enkel op het vlak van directe impulsen, zonder verstand dus.
Maar vooral in het plezier bestaat geen enkel verstand.